абтраса́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абтраса́юся абтраса́емся
2-я ас. абтраса́ешся абтраса́ецеся
3-я ас. абтраса́ецца абтраса́юцца
Прошлы час
м. абтраса́ўся абтраса́ліся
ж. абтраса́лася
н. абтраса́лася
Загадны лад
2-я ас. абтраса́йся абтраса́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абтраса́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтраса́цца несов., возвр., страд., см. атраса́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтраса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абтрэсціся.

2. Зал. да абтрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтрэ́сціся, -расу́ся, -расе́шся, -расе́цца; -расёмся, -расяце́ся, -расу́цца; -ро́сся, -рэ́слася; -расі́ся; зак.

Тое, што і атрэсціся.

|| незак. абтраса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обтряса́ться страд. абтраса́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтрэ́свацца несов., возвр., страд., см. абтраса́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отряха́ться возвр., страд. атраса́цца, абтраса́цца, атрэ́пвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отря́хиваться возвр., страд. атраса́цца, абтраса́цца, атрэ́пвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасце́паць ’пазбіваць’ (ТС), ’пакляпаць касу’ (докш:, Сл. ПЗБ), пасцёбаць ’тс’ (барыс., смарг., Сл. ПЗБ), пасцеп‑ вацца ’пацепвацца ад марозу’, ’абтрасацца (пра вераб’я)’ (Янк. 3.). Да ⁺ЦЯПЦІ, роднаснага да цяпаць (гл.). Узыходзіць да прасл. te(p)tit tepę: укр. тепти, рус. тепти ’бить’, н.-луж. śepaś, в.-луж. серад ’тс’, чэш. tepati, debati ’біцца, стукаць’, славац. tepať ’тс’, ’чаканіць’, славен. tėpsti ’біць, грукаць’, серб.-харв. те̏псти ’біць, малаціць’, ’булькаць’, тёпсти се ’біцца, тузацца’, макед. тепа ’біць, збіваць’, тепа се ’біцца адзін з другім’, тепаница ’бойка’, тепач ’задзіра’, балг. тепам ’валяць, трамбаваць, біць’, ст.-слав. тепѫ, тети ’біць бізуном, удараць’. Паводле Махэка₂ (640), корань tep⇉гукаперайманне. Форма ‑сцёб‑ пад уплывам рус. стебать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)