абтраса́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абтраса́юся |
абтраса́емся |
| 2-я ас. |
абтраса́ешся |
абтраса́ецеся |
| 3-я ас. |
абтраса́ецца |
абтраса́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абтраса́ўся |
абтраса́ліся |
| ж. |
абтраса́лася |
| н. |
абтраса́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абтраса́йся |
абтраса́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абтраса́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абтраса́цца несов., возвр., страд., см. атраса́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абтраса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абтрэсціся.
2. Зал. да абтрасаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абтрэ́сціся, -расу́ся, -расе́шся, -расе́цца; -расёмся, -расяце́ся, -расу́цца; -ро́сся, -рэ́слася; -расі́ся; зак.
Тое, што і атрэсціся.
|| незак. абтраса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обтряса́ться страд. абтраса́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абтрэ́свацца несов., возвр., страд., см. абтраса́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отряха́ться возвр., страд. атраса́цца, абтраса́цца, атрэ́пвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отря́хиваться возвр., страд. атраса́цца, абтраса́цца, атрэ́пвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пасце́паць ’пазбіваць’ (ТС), ’пакляпаць касу’ (докш:, Сл. ПЗБ), пасцёбаць ’тс’ (барыс., смарг., Сл. ПЗБ), пасцеп‑ вацца ’пацепвацца ад марозу’, ’абтрасацца (пра вераб’я)’ (Янк. 3.). Да ⁺ЦЯПЦІ, роднаснага да цяпаць (гл.). Узыходзіць да прасл. te(p)tit tepę: укр. тепти, рус. тепти ’бить’, н.-луж. śepaś, в.-луж. серад ’тс’, чэш. tepati, debati ’біцца, стукаць’, славац. tepať ’тс’, ’чаканіць’, славен. tėpsti ’біць, грукаць’, серб.-харв. те̏псти ’біць, малаціць’, ’булькаць’, тёпсти се ’біцца, тузацца’, макед. тепа ’біць, збіваць’, тепа се ’біцца адзін з другім’, тепаница ’бойка’, тепач ’задзіра’, балг. тепам ’валяць, трамбаваць, біць’, ст.-слав. тепѫ, тети ’біць бізуном, удараць’. Паводле Махэка₂ (640), корань tep⇉гукаперайманне. Форма ‑сцёб‑ пад уплывам рус. стебать.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)