абто́ўчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абто́ўчаны |
абто́ўчаная |
абто́ўчанае |
абто́ўчаныя |
| Р. |
абто́ўчанага |
абто́ўчанай абто́ўчанае |
абто́ўчанага |
абто́ўчаных |
| Д. |
абто́ўчанаму |
абто́ўчанай |
абто́ўчанаму |
абто́ўчаным |
| В. |
абто́ўчаны (неадуш.) абто́ўчанага (адуш.) |
абто́ўчаную |
абто́ўчанае |
абто́ўчаныя (неадуш.) абто́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
абто́ўчаным |
абто́ўчанай абто́ўчанаю |
абто́ўчаным |
абто́ўчанымі |
| М. |
абто́ўчаным |
абто́ўчанай |
абто́ўчаным |
абто́ўчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абто́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абто́ўчаны |
абто́ўчаная |
абто́ўчанае |
абто́ўчаныя |
| Р. |
абто́ўчанага |
абто́ўчанай абто́ўчанае |
абто́ўчанага |
абто́ўчаных |
| Д. |
абто́ўчанаму |
абто́ўчанай |
абто́ўчанаму |
абто́ўчаным |
| В. |
абто́ўчаны (неадуш.) абто́ўчанага (адуш.) |
абто́ўчаную |
абто́ўчанае |
абто́ўчаныя (неадуш.) абто́ўчаных (адуш.) |
| Т. |
абто́ўчаным |
абто́ўчанай абто́ўчанаю |
абто́ўчаным |
абто́ўчанымі |
| М. |
абто́ўчаным |
абто́ўчанай |
абто́ўчаным |
абто́ўчаных |
Кароткая форма: абто́ўчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абто́ўчаны очи́щенный от шелухи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абто́ўчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абтаўчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)