абто́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абто́чка |
| Р. |
абто́чкі |
| Д. |
абто́чцы |
| В. |
абто́чку |
| Т. |
абто́чкай
абто́чкаю |
| М. |
абто́чцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абто́чка ж. обто́чка; см. абтачы́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абтачыць — абточваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абтачы́ць¹, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.
На такарным станку ці з дапамогай якіх-н. інструментаў надаць чаму-н. патрэбную форму, зрабіць гладкім, роўным.
А. дэталь.
|| незак. абто́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абто́чка, -і, ДМ -чцы, ж. і абто́чванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фасо́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Спец. Зроблены па пэўнаму фасону, узору. Фасонная абточка. □ Лабуда апраўдваўся, звальваў віну на слесараў, якія да гэтага часу не падалі ім нейкай там фасоннай трубы ... Краўчанка. // Звязаны з вытворчасцю такіх вырабаў. Фасонныя работы. Фасоннае ліццё. // Прызначаны для вырабу такіх рэчаў. Фасонны разец.
2. Спец. Рэльефны або ціснёны (пра тканіны). Фасонны аксаміт.
3. Разм. Тое, што і фасоністы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)