абтаўчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абтаўку́ абтаўчо́м
2-я ас. абтаўчэ́ш абтаўчаце́
3-я ас. абтаўчэ́ абтаўку́ць
Прошлы час
м. абто́ўк абтаўклі́
ж. абтаўкла́
н. абтаўкло́
Загадны лад
2-я ас. абтаўчы́ абтаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абто́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абтаўчы́ сов., разг. (в ступе) обру́шить, очи́стить от шелухи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. ‑тоўк, ‑таўкла, ‑таўкло; зак., што.

Разм. Таўкучы, ачысціць ад шалупіння. Абтаўчы ячменю на крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абтаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́ўкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абтаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́ўчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абтаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. ператоўк, ‑таўкла, ‑ло; заг. ператаўчы; зак.

1. што. Стаўчы ўсё, многае. Ператаўчы ўвесь перац. Ператаўчы вараную бульбу.

2. што. Ачысціць ад шалупін, абтаўчы ўсё, многае. Ператаўчы ўсё проса.

3. што. Стаўчы драбней, чым трэба; раскрышыць.

4. што. Стаўчы нанава, яшчэ раз.

5. што. Разм. Разбіць, пабіць усё, многае. Таго ж вечара Пракоп і раз’ятрыўся, што ператоўк усе гладышы, якія толькі былі ў хаце, у сенцах і ў пограбе. Вітка.

6. каго. Разм. Забіць, пабіць усіх, многіх. — Трэба арганізоўваць людзей і выходзіць з гета, — гаварыў хваравіты Ёсель Гелер.. — Іначай усіх нас ператаўкуць... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)