абсі́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абсі́да |
абсі́ды |
| Р. |
абсі́ды |
абсі́д |
| Д. |
абсі́дзе |
абсі́дам |
| В. |
абсі́ду |
абсі́ды |
| Т. |
абсі́дай
абсі́даю |
абсі́дамі |
| М. |
абсі́дзе |
абсі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апсі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец. Паўкруглы (радзей шматвугольны) выступ у сцяне хрысціянскіх царкоўных будынкаў; абсіда.
[Ад грэч. apsís (apsídos) — скляпенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)