абсу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́шаны абсу́шаная абсу́шанае абсу́шаныя
Р. абсу́шанага абсу́шанай
абсу́шанае		 абсу́шанага абсу́шаных
Д. абсу́шанаму абсу́шанай абсу́шанаму абсу́шаным
В. абсу́шаны (неадуш.)
абсу́шанага (адуш.)		 абсу́шаную абсу́шанае абсу́шаныя (неадуш.)
абсу́шаных (адуш.)
Т. абсу́шаным абсу́шанай
абсу́шанаю		 абсу́шаным абсу́шанымі
М. абсу́шаным абсу́шанай абсу́шаным абсу́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́шаны абсу́шаная абсу́шанае абсу́шаныя
Р. абсу́шанага абсу́шанай
абсу́шанае		 абсу́шанага абсу́шаных
Д. абсу́шанаму абсу́шанай абсу́шанаму абсу́шаным
В. абсу́шаны (неадуш.)
абсу́шанага (адуш.)		 абсу́шаную абсу́шанае абсу́шаныя (неадуш.)
абсу́шаных (адуш.)
Т. абсу́шаным абсу́шанай
абсу́шанаю		 абсу́шаным абсу́шанымі
М. абсу́шаным абсу́шанай абсу́шаным абсу́шаных

Кароткая форма: абсу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́шаны обсу́шенный; см. абсушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обсу́шенный абсу́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)