абсу́рдны, -ая, -ае.

Недарэчны, бязглузды.

Абсурдная думка.

|| наз. абсу́рднасць, -і, ж. і абсу́рд, -у, М -дзе, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсу́рдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́рдны абсу́рдная абсу́рднае абсу́рдныя
Р. абсу́рднага абсу́рднай
абсу́рднае		 абсу́рднага абсу́рдных
Д. абсу́рднаму абсу́рднай абсу́рднаму абсу́рдным
В. абсу́рдны (неадуш.)
абсу́рднага (адуш.)		 абсу́рдную абсу́рднае абсу́рдныя (неадуш.)
абсу́рдных (адуш.)
Т. абсу́рдным абсу́рднай
абсу́рднаю		 абсу́рдным абсу́рднымі
М. абсу́рдным абсу́рднай абсу́рдным абсу́рдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́рдны абсу́рдный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсу́рдны, ‑ая, ‑ае.

Недарэчны, бязглузды. Абсурднае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́рдный абсу́рдны;

абсу́рдный вы́вод абсу́рдны вы́вад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)