абсу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
| Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
| Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
| В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
| Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
| М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абсу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абсу́нуты |
абсу́нутая |
абсу́нутае |
абсу́нутыя |
| Р. |
абсу́нутага |
абсу́нутай абсу́нутае |
абсу́нутага |
абсу́нутых |
| Д. |
абсу́нутаму |
абсу́нутай |
абсу́нутаму |
абсу́нутым |
| В. |
абсу́нуты (неадуш.) абсу́нутага (адуш.) |
абсу́нутую |
абсу́нутае |
абсу́нутыя (неадуш.) абсу́нутых (адуш.) |
| Т. |
абсу́нутым |
абсу́нутай абсу́нутаю |
абсу́нутым |
абсу́нутымі |
| М. |
абсу́нутым |
абсу́нутай |
абсу́нутым |
абсу́нутых |
Кароткая форма: абсу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абсу́нуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абсунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)