абстраля́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абстраля́ны |
абстраля́ная |
абстраля́нае |
абстраля́ныя |
| Р. |
абстраля́нага |
абстраля́най абстраля́нае |
абстраля́нага |
абстраля́ных |
| Д. |
абстраля́наму |
абстраля́най |
абстраля́наму |
абстраля́ным |
| В. |
абстраля́ны (неадуш.) абстраля́нага (адуш.) |
абстраля́ную |
абстраля́нае |
абстраля́ныя (неадуш.) абстраля́ных (адуш.) |
| Т. |
абстраля́ным |
абстраля́най абстраля́наю |
абстраля́ным |
абстраля́нымі |
| М. |
абстраля́ным |
абстраля́най |
абстраля́ным |
абстраля́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абстраля́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абстраля́ны |
абстраля́ная |
абстраля́нае |
абстраля́ныя |
| Р. |
абстраля́нага |
абстраля́най абстраля́нае |
абстраля́нага |
абстраля́ных |
| Д. |
абстраля́наму |
абстраля́най |
абстраля́наму |
абстраля́ным |
| В. |
абстраля́ны (неадуш.) абстраля́нага (адуш.) |
абстраля́ную |
абстраля́нае |
абстраля́ныя (неадуш.) абстраля́ных (адуш.) |
| Т. |
абстраля́ным |
абстраля́най абстраля́наю |
абстраля́ным |
абстраля́нымі |
| М. |
абстраля́ным |
абстраля́най |
абстраля́ным |
абстраля́ных |
Кароткая форма: абстраля́на.
Іншыя варыянты:
абстрэ́ляны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абстраля́ны обстре́лянный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстраля́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абстраляць.
2. у знач. прым. Прывучаны да стральбы, да баявых абставін. Абстралянае войска. □ Толькі абстраляны чалавек не так губляецца ў цяжкіх абставінах, у яго воля да перамогі не паралізуецца страхам. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обстре́лянный абстраля́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстрэ́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які падвяргаецца абстрэлу ці можа быць абстраляны. Абстрэльны рубеж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрэ́ляны, -ая, -ае.
1. Пра дзічыну: забіты са стрэльбы.
Стрэляная качка.
2. Які пабыў у баях, абстраляны.
С. салдат.
3. Такі, у якога стралялі.
4. Выкарыстаны для стральбы.
Стрэляныя гільзы.
◊
Стрэляны верабей — вопытны, бывалы чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абстрэ́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абстрэ́ляны |
абстрэ́ляная |
абстрэ́лянае |
абстрэ́ляныя |
| Р. |
абстрэ́лянага |
абстрэ́лянай абстрэ́лянае |
абстрэ́лянага |
абстрэ́ляных |
| Д. |
абстрэ́лянаму |
абстрэ́лянай |
абстрэ́лянаму |
абстрэ́ляным |
| В. |
абстрэ́ляны абстрэ́лянага |
абстрэ́ляную |
абстрэ́лянае |
абстрэ́ляныя абстрэ́ляных |
| Т. |
абстрэ́ляным |
абстрэ́лянай абстрэ́лянаю |
абстрэ́ляным |
абстрэ́лянымі |
| М. |
абстрэ́ляным |
абстрэ́лянай |
абстрэ́ляным |
абстрэ́ляных |
Кароткая форма: абстрэ́ляна.
Іншыя варыянты:
абстраля́ны.
Крыніцы:
dzsl2007.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абстрэ́лены, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і абстраляны (у 2 знач.). Палонны, відаць, быў абстрэлены салдат, бег ён заломваючы крута ўбок, часам падаў, хуценька ўсхватваўся з зямлі і зноў імчаў наперад. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрэ́ляны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якога стралялі; забіты са стрэльбы (пра дзічыну). Стрэляная слонка. // Які пабыў у баях, абстраляны. Стрэляны салдат. // перан. Вопытны, бывалы, які ўсё зведаў і да ўсяго прывык. [Валодзя:] — [Цішка] сам гаварыў. Да таго ж, відаць, стрэляны хлопец. Федасеенка. / у знач. наз. стрэ́ляны, ‑ага, м. Стрэлянаму, цёртаму ў жыцці з успамінам хочацца прайсці па слядах юнацтва. Русецкі.
2. Выкарыстаны для стральбы. Калі манеўры скончыліся, Слабодка хадзіла збіраць на балота стрэляныя патроны. Навуменка.
•••
Стрэляны верабей (стрэляная птушка) гл. верабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)