абстава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - абстаё́м
2-я ас. - абстаяце́
3-я ас. абстае́ абстаю́ць
Прошлы час
м. абстава́ў абстава́лі
ж. абстава́ла
н. абстава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абстаючы́

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абстава́ць несов., разг. обступа́ть; см. абста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)