абсме́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абсме́йваю абсме́йваем
2-я ас. абсме́йваеш абсме́йваеце
3-я ас. абсме́йвае абсме́йваюць
Прошлы час
м. абсме́йваў абсме́йвалі
ж. абсме́йвала
н. абсме́йвала
Загадны лад
2-я ас. абсме́йвай абсме́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абсме́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсме́йваць несов. осме́ивать, высме́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсме́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмяя́ць, -мяю́, -мяе́ш, -мяе́; -мяём, -меяце́, -мяю́ць; -ме́й; -мяя́ны; зак., каго-што.

Паказаць каго-, што-н. у смешным выглядзе; высмеяць.

Абсмяялі хлопца.

А. сквапнасць.

|| незак. абсме́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абсмяя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осме́ивать несов. абсме́йваць, асме́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсме́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абсмейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́ивать несов., разг. засме́йваць, абсме́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмейваць — абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересме́ивать несов.

1. (осмеивать, вышучивать всех, многих) высме́йваць, абсме́йваць;

2. (передразнивать) перасме́йваць, перадра́жніваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абыя́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выяўляе ніякай цікавасці да каго‑, чаго‑н. [Люба] глядзела ў вочы гэтаму чалавеку, абыякаваму да яе, і нават каб ён пачаў яе абсмейваць, яна б магла выпрошваць у яго рады. Чорны. Адзін толькі Янка заставаўся абыякавым у дачыненні рыбы: ён не пазнаў яшчэ асалоды ў лоўлі сеткаю-таптухаю. Колас. // Раўнадушны да навакольнага наогул. [Мікола Пышко:] — Толькі абыякавы чалавек можа кінуць пачатую справу, не скончыўшы яе. Грахоўскі. Пі ён сам пра сябе, ні другія пра яго не маглі і не могуць сказаць, што чалавек ён абыякавы, марудны, раўнадушны. Нельга так сказаць пра Андрэя Сцяпанавіча Лазарэку. Бялевіч. // Які выяўляе раўнадушнасць. Абыякавы выгляд. Абыякавы тон. □ Чакалі наступнага дня. Некаторыя з трывогай, — што будзе? Другія з абыякавым настроем: што будзе, то будзе. Галавач.

2. Які не выклікае да сябе цікавасці. І ўсё стала абыякава для.. [Сашы], нішто яе больш не цікавіла, не магло запаліць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)