абскура́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абскура́нцкі |
абскура́нцкая |
абскура́нцкае |
абскура́нцкія |
| Р. |
абскура́нцкага |
абскура́нцкай
абскура́нцкае |
абскура́нцкага |
абскура́нцкіх |
| Д. |
абскура́нцкаму |
абскура́нцкай |
абскура́нцкаму |
абскура́нцкім |
| В. |
абскура́нцкі (неадуш.)
абскура́нцкага (адуш.) |
абскура́нцкую |
абскура́нцкае |
абскура́нцкія (неадуш.)
абскура́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
абскура́нцкім |
абскура́нцкай
абскура́нцкаю |
абскура́нцкім |
абскура́нцкімі |
| М. |
абскура́нцкім |
абскура́нцкай |
абскура́нцкім |
абскура́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абскура́нцкі книжн. обскура́нтский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абскура́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае дачыненне да абскуранта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абскура́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Вораг асветы, навукі, цемрашал, рэакцыянер.
|| ж. абскура́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. абскура́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обскура́нтский абскура́нцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)