абса́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абса́джванне абса́джванні
Р. абса́джвання абса́джванняў
Д. абса́джванню абса́джванням
В. абса́джванне абса́джванні
Т. абса́джваннем абса́джваннямі
М. абса́джванні абса́джваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абса́джванне ср. обса́живание, обса́дка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсаджваць — абсадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.

1. што і чым. Пасадзіць дрэвы, кусты вакол чаго-н.

А. сядзібу бярозамі.

2. каго. Перамагчы, паваліць каго-н. (разм.).

Ён і мядзведзя абсадзіць.

|| незак. абса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абса́джванне, -я, н. і абса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (спец.).

|| прым. абса́дачны, -ая, -ае. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обса́живание абса́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обса́дка ж. абса́джванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)