абса́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абса́дачны |
абса́дачная |
абса́дачнае |
абса́дачныя |
| Р. |
абса́дачнага |
абса́дачнай
абса́дачнае |
абса́дачнага |
абса́дачных |
| Д. |
абса́дачнаму |
абса́дачнай |
абса́дачнаму |
абса́дачным |
| В. |
абса́дачны |
абса́дачную |
абса́дачнае |
абса́дачныя |
| Т. |
абса́дачным |
абса́дачнай
абса́дачнаю |
абса́дачным |
абса́дачнымі |
| М. |
абса́дачным |
абса́дачнай |
абса́дачным |
абса́дачных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абсадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.
1. што і чым. Пасадзіць дрэвы, кусты вакол чаго-н.
А. сядзібу бярозамі.
2. каго. Перамагчы, паваліць каго-н. (разм.).
Ён і мядзведзя абсадзіць.
|| незак. абса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абса́джванне, -я, н. і абса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (спец.).
|| прым. абса́дачны, -ая, -ае. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)