абрэ́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрэ́хваю |
абрэ́хваем |
| 2-я ас. |
абрэ́хваеш |
абрэ́хваеце |
| 3-я ас. |
абрэ́хвае |
абрэ́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абрэ́хваў |
абрэ́хвалі |
| ж. |
абрэ́хвала |
| н. |
абрэ́хвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абрэ́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абрэ́хваць (каго) несов., разг. огова́ривать, клевета́ть (на кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абрахаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)