абрэ́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрэ́хваю абрэ́хваем
2-я ас. абрэ́хваеш абрэ́хваеце
3-я ас. абрэ́хвае абрэ́хваюць
Прошлы час
м. абрэ́хваў абрэ́хвалі
ж. абрэ́хвала
н. абрэ́хвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрэ́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрэ́хваць (каго) несов., разг. огова́ривать, клевета́ть (на кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)