абрэ́к, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Горац, які прымаў удзел у барацьбе супраць царскіх войск і адміністрацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрэ́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрэ́к абрэ́кі
Р. абрэ́ка абрэ́каў
Д. абрэ́ку абрэ́кам
В. абрэ́ка абрэ́каў
Т. абрэ́кам абрэ́камі
М. абрэ́ку абрэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абрэ́к м., ист. абре́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)