абрэ́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрэ́зчык абрэ́зчыкі
Р. абрэ́зчыка абрэ́зчыкаў
Д. абрэ́зчыку абрэ́зчыкам
В. абрэ́зчыка абрэ́зчыкаў
Т. абрэ́зчыкам абрэ́зчыкамі
М. абрэ́зчыку абрэ́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абрэ́зчык м. обре́зчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́зчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абрэзванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́зчыца, ‑ы, ж.

Жан. да абрэзчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обре́зчик спец. абрэ́зчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)