абры́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абры́ты |
абры́тая |
абры́тае |
абры́тыя |
| Р. |
абры́тага |
абры́тай абры́тае |
абры́тага |
абры́тых |
| Д. |
абры́таму |
абры́тай |
абры́таму |
абры́тым |
| В. |
абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.) |
абры́тую |
абры́тае |
абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.) |
| Т. |
абры́тым |
абры́тай абры́таю |
абры́тым |
абры́тымі |
| М. |
абры́тым |
абры́тай |
абры́тым |
абры́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абры́ты |
абры́тая |
абры́тае |
абры́тыя |
| Р. |
абры́тага |
абры́тай абры́тае |
абры́тага |
абры́тых |
| Д. |
абры́таму |
абры́тай |
абры́таму |
абры́тым |
| В. |
абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.) |
абры́тую |
абры́тае |
абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.) |
| Т. |
абры́тым |
абры́тай абры́таю |
абры́тым |
абры́тымі |
| М. |
абры́тым |
абры́тай |
абры́тым |
абры́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абры́ты |
абры́тая |
абры́тае |
абры́тыя |
| Р. |
абры́тага |
абры́тай абры́тае |
абры́тага |
абры́тых |
| Д. |
абры́таму |
абры́тай |
абры́таму |
абры́тым |
| В. |
абры́ты (неадуш.) абры́тага (адуш.) |
абры́тую |
абры́тае |
абры́тыя (неадуш.) абры́тых (адуш.) |
| Т. |
абры́тым |
абры́тай абры́таю |
абры́тым |
абры́тымі |
| М. |
абры́тым |
абры́тай |
абры́тым |
абры́тых |
Кароткая форма: абры́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абры́ты обры́тый; см. абры́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абры́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обри́тый аго́лены, абры́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обры́тый
1. абкапа́ны, мног. паабко́пваны; абры́ты;
2. с.-х. аку́чаны; абкапа́ны, мног. паабко́пваны; см. обры́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)