абры́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́сны абры́сная абры́снае абры́сныя
Р. абры́снага абры́снай
абры́снае		 абры́снага абры́сных
Д. абры́снаму абры́снай абры́снаму абры́сным
В. абры́сны (неадуш.)
абры́снага (адуш.)		 абры́сную абры́снае абры́сныя (неадуш.)
абры́сных (адуш.)
Т. абры́сным абры́снай
абры́снаю		 абры́сным абры́снымі
М. абры́сным абры́снай абры́сным абры́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абры́сны а́брисный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Лінія, якая абмяжоўвае прадмет адной вонкавай рысай; контурны малюнак.

|| прым. абры́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́брисный абры́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)