абры́дваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абры́дваю |
абры́дваем |
| 2-я ас. |
абры́дваеш |
абры́дваеце |
| 3-я ас. |
абры́двае |
абры́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абры́дваў |
абры́двалі |
| ж. |
абры́двала |
| н. |
абры́двала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абры́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абры́дваць несов. надоеда́ть, станови́ться проти́вным, сатане́ть; приеда́ться, приску́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абры́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абрыдзець, абрыдаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абры́даць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Тое, што і абрыдзець.
Яму абрыдла праца.
|| незак. абры́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
приску́чивать несов. надаку́чваць, абры́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збры́дваць
‘абрыдваць, надакучаць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збры́дваю |
збры́дваем |
| 2-я ас. |
збры́дваеш |
збры́дваеце |
| 3-я ас. |
збры́двае |
збры́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
збры́дваў |
збры́двалі |
| ж. |
збры́двала |
| н. |
збры́двала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
збры́дваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
опосты́леть сов., разг. абры́дваць, абры́днуць, апры́краць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приеда́ться несов., разг.
1. прыяда́цца;
2. перен. прыяда́цца, дакуча́ць, надакуча́ць, абры́дваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресыща́ться
1. (пищей) наяда́цца (да адва́лу); (объедаться) аб’яда́цца;
2. (перенасыщаться) спец. перанасыча́цца;
кисло́ты пресыща́ются щелоча́ми кісло́ты перанасыча́юцца шчо́лачамі;
3. перен. (да адва́лу) наце́швацца; (да адва́лу) здаво́львацца; збры́дваць (каму), абры́дваць (каму), надакуча́ць (каму);
4. страд. перанасыча́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресыща́ть несов., уст.
1. (пищей) перако́рмліваць; (обкармливать) абко́рмліваць;
2. (перенасыщать) спец. перанасыча́ць;
родники́ пита́ют и пресыща́ют по́чву крыні́цы жы́вяць і перанасыча́юць гле́бу;
3. (кого) перен. збры́дваць (каму), абры́дваць (каму), надакуча́ць (каму); (да адва́лу) здаво́льваць (каго); см. пресы́тить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)