абры́даць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Тое, што і абрыдзець.

Яму абрыдла праца.

|| незак. абры́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абры́даць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абры́даю абры́даем
2-я ас. абры́даеш абры́даеце
3-я ас. абры́дае абры́даюць
Прошлы час
м. абры́даў абры́далі
ж. абры́дала
н. абры́дала
Дзеепрыслоўе
прош. час абры́даўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абры́даць сов. надое́сть, наску́чить, опроти́веть, опосты́леть, осатане́ть; осточерте́ть; прие́сться, приску́чить;

◊ ~аў як го́ркая рэ́дзька — погов. надое́л, как го́рькая ре́дька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і абрыдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абры́дзець сов., см. абры́даць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́днуць сов., см. абры́даць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрыдзець, абрыдаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спраку́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак. (разм.).

1. Насваволіць, нагарэзнічаць, надзівачыць.

Спракудзіў, за што і атрымаў дубца.

2. каму. Надакучыць, абрыдаць.

Як ты мне спракудзіў!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дадзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; зак. (разм.).

Прычыніць непрыемнасць, даняць, дапячы чым-н.; абрыдаць.

Д. да нутра.

Сварка гэта ўжо дадзела.

|| незак. дадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приску́чить сов., разг. надаку́чыць, абры́даць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)