абрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрыга́ю абрыга́ем
2-я ас. абрыга́еш абрыга́еце
3-я ас. абрыга́е абрыга́юць
Прошлы час
м. абрыга́ў абрыга́лі
ж. абрыга́ла
н. абрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. абрыга́й абрыга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абрыга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрыга́ць сов., прост. облева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облева́ть сов., вульг. абванітава́ць, абрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)