абры́вачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́вачны абры́вачная абры́вачнае абры́вачныя
Р. абры́вачнага абры́вачнай
абры́вачнае		 абры́вачнага абры́вачных
Д. абры́вачнаму абры́вачнай абры́вачнаму абры́вачным
В. абры́вачны (неадуш.)
абры́вачнага (адуш.)		 абры́вачную абры́вачнае абры́вачныя (неадуш.)
абры́вачных (адуш.)
Т. абры́вачным абры́вачнай
абры́вачнаю		 абры́вачным абры́вачнымі
М. абры́вачным абры́вачнай абры́вачным абры́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абры́вачны обры́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́вак, -ры́ўка, мн. -ры́ўкі, -ры́ўкаў, м.

Адарваны кавалак, частка чаго-н.

А. паперы.

А. калючага дроту.

Абрыўкі ўспамінаў (перан.).

|| прым. абры́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обры́вочный абры́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)