абру́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абру́шванне
Р. абру́швання
Д. абру́шванню
В. абру́шванне
Т. абру́шваннем
М. абру́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абру́шванне ср. обру́шение; зава́ливание; см. абру́шваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обруше́ние

1. абва́льванне, -ння ср., абру́шванне, -ння ср., абу́рванне, -ння ср.; см. обру́шивать​ 1;

2. горн. абрушэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́ливание

1. зава́льванне, -ння ср.;

2. закі́дванне, -ння ср., адкіда́нне, -ння ср., адкі́дванне, -ння ср.;

3. абва́льванне, -ння ср., абу́рванне, -ння ср., абру́шванне, -ння ср.; см. зава́ливать​ 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)