абру́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́шаны абру́шаная абру́шанае абру́шаныя
Р. абру́шанага абру́шанай
абру́шанае		 абру́шанага абру́шаных
Д. абру́шанаму абру́шанай абру́шанаму абру́шаным
В. абру́шаны (неадуш.)
абру́шанага (адуш.)		 абру́шаную абру́шанае абру́шаныя (неадуш.)
абру́шаных (адуш.)
Т. абру́шаным абру́шанай
абру́шанаю		 абру́шаным абру́шанымі
М. абру́шаным абру́шанай абру́шаным абру́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абру́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́шаны абру́шаная абру́шанае абру́шаныя
Р. абру́шанага абру́шанай
абру́шанае		 абру́шанага абру́шаных
Д. абру́шанаму абру́шанай абру́шанаму абру́шаным
В. абру́шаны (неадуш.)
абру́шанага (адуш.)		 абру́шаную абру́шанае абру́шаныя (неадуш.)
абру́шаных (адуш.)
Т. абру́шаным абру́шанай
абру́шанаю		 абру́шаным абру́шанымі
М. абру́шаным абру́шанай абру́шаным абру́шаных

Кароткая форма: абру́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абру́шаны

1. обру́шенный; зава́ленный;

2. перен. обру́шенный;

1, 2 см. абру́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абрушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обру́шенный​I

1. абва́лены, мног. паабва́льваны, абру́шаны, абу́раны;

2. абру́шаны; см. обру́шить​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́ленный

1. зава́лены, мног. пазава́льваны;

2. закі́нуты, мног. пазакіда́ны, пазакі́дваны, адкі́нуты, мног. паадкіда́ны, паадкі́дваны;

3. абва́лены, абу́раны, абру́шаны; см. завали́ть​ 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)