абрусе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Зрабіцца рускім па мове, звычаях, культуры.

|| наз. абрусе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрусе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрусе́ю абрусе́ем
2-я ас. абрусе́еш абрусе́еце
3-я ас. абрусе́е абрусе́юць
Прошлы час
м. абрусе́ў абрусе́лі
ж. абрусе́ла
н. абрусе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абрусе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрусе́ць сов. обрусе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрусе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца рускім па мове, звычаях, культуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрусе́ть сов. абрусе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрусець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)