абру́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абру́савы |
абру́савая |
абру́савае |
абру́савыя |
| Р. |
абру́савага |
абру́савай
абру́савае |
абру́савага |
абру́савых |
| Д. |
абру́саваму |
абру́савай |
абру́саваму |
абру́савым |
| В. |
абру́савы (неадуш.)
абру́савага (адуш.) |
абру́савую |
абру́савае |
абру́савыя (неадуш.)
абру́савых (адуш.) |
| Т. |
абру́савым |
абру́савай
абру́саваю |
абру́савым |
абру́савымі |
| М. |
абру́савым |
абру́савай |
абру́савым |
абру́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абру́савы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і абрусны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абру́сны и абру́савы ска́тертный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абру́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кавалак тканіны спецыяльнага вырабу, якім засцілаюць стол; настольнік.
Кужэльны а.
|| прым. абру́сны, -ая, -ае і абру́савы, -ая, -ае.
Абруснае палатно.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)