абро́шваць гл. абрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абро́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абро́шваю абро́шваем
2-я ас. абро́шваеш абро́шваеце
3-я ас. абро́швае абро́шваюць
Прошлы час
м. абро́шваў абро́швалі
ж. абро́швала
н. абро́швала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абро́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абро́шваць несов.

1. ороша́ть; окропля́ть;

2. мочи́ть росо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., што.

1. Змачыць кроплямі расы.

А. ногі.

2. Увільгатніць, пакрыць кроплямі вадкасці.

Дожджык вясновы абрасіў зямлю.

|| незак. абро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абро́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абрасіцца.

2. Зал. да аброшваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абро́швацца несов.

1. ороша́ться; окропля́ться;

2. намока́ть от росы́;

3. страд. ороша́ться; окропля́ться; см. абро́шваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)