абраўно́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абраўно́ўваю абраўно́ўваем
2-я ас. абраўно́ўваеш абраўно́ўваеце
3-я ас. абраўно́ўвае абраўно́ўваюць
Прошлы час
м. абраўно́ўваў абраўно́ўвалі
ж. абраўно́ўвала
н. абраўно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абраўно́ўвай абраўно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абраўно́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абраўно́ўваць несов. обра́внивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраўно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Зрабіць роўным, гладкім (край, паверхню чаго-н.).

А. грады.

|| незак. абраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. абраўно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обра́внивать несов., разг. абраўно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраўно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абраўнавацца.

2. Зал. да абраўноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)