Verbum

анлайнавы слоўнік

абпалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.

1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца з усіх бакоў.

Маланка абпаліла ствол елкі.

2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. агнём.

А. гаршкі.

|| незак. абпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абпа́льванне, -я, н. і абпа́л, -у, м. (да 2 знач.; спец.).

Абпал цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абпалі́ць

1. обже́чь; опали́ть;

а. кане́ц бервяна́ — обже́чь коне́ц бревна́;

а. кнот — обже́чь фити́ль;

а. валасы́ — опали́ть во́лосы;

дуб ~лі́ла мала́нкай — дуб опали́ло мо́лнией;

2. (сильно прокалить — глиняные изделия) обже́чь;

а. гаршкі́ — обже́чь горшки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., каго-што.

1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца. У стары дуб ударыла маланка, быццам вострым нажом зрэзала верхавіну, абпаліла магутны ствол. Васілеўская.

2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. уздзеяннем агню. Абпаліць керамічныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабпа́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абпаліць многа чаго-н.

Н. гаршкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обка́лить сов., техн. абпалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поду́глить сов., техн. падву́гліць; абпалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсмалі́ць², -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

Злёгку або дадаткова абпаліць агнём.

П. валасы.

|| незак. падсма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)