або́л
‘манета ў Старажытнай Грэцыі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́л |
або́лы |
| Р. |
або́ла |
або́лаў |
| Д. |
або́лу |
або́лам |
| В. |
або́л |
або́лы |
| Т. |
або́лам |
або́ламі |
| М. |
або́ле |
або́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
або́л м., ист. (монета) обо́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обо́л (монета) ист. або́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)