або́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, спецыяліст па абіўцы мэблі, дзвярэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́йшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. або́йшчык або́йшчыкі
Р. або́йшчыка або́йшчыкаў
Д. або́йшчыку або́йшчыкам
В. або́йшчыка або́йшчыкаў
Т. або́йшчыкам або́йшчыкамі
М. або́йшчыку або́йшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

або́йшчык м. обо́йщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

або́йшчык, ‑а, м.

Майстар па абіўцы мэблі, сцен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)