або́ддзе, -я, н., зб.

Абады.

Гнуць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. або́ддзе
Р. або́ддзя
Д. або́ддзю
В. або́ддзе
Т. або́ддзем
М. або́ддзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

або́ддзе собир., ср. обо́дья мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

або́ддзе, ‑я, н., зб.

Абады. Абоддзе гнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Нацягнуць, надзець шыны на колы. [Макарку і дзядзьку Ціхону] трэба было сёння ашынаваць абоддзе колаў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Або́д (Касп.) абод, абоддзе (Шат., КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)