абнаро́даванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абнаро́даванне
Р. абнаро́давання
Д. абнаро́даванню
В. абнаро́даванне
Т. абнаро́даваннем
М. абнаро́даванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абнаро́даванне ср. обнаро́дование; см. абнаро́даваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнаро́даванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнародаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаро́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак., што.

Абвясціць, апублікаваць для ўсеагульнага азнаямлення.

А. указ.

|| наз. абнаро́даванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обнаро́дование абнаро́даванне, -ння ср., апублікава́нне, -ння ср.;

обнаро́дование постановле́ния абнаро́даванне (апублікава́нне) пастано́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)