абна́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абна́джуся абна́дзімся
2-я ас. абна́дзішся абна́дзіцеся
3-я ас. абна́дзіцца абна́дзяцца
Прошлы час
м. абна́дзіўся абна́дзіліся
ж. абна́дзілася
н. абна́дзілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абна́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абна́дзіцца сов., разг. пова́диться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абна́дзіцца ’прызвычаіцца да нечага павабнага’ (КЭС). Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)