абна́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абна́джуся |
абна́дзімся |
| 2-я ас. |
абна́дзішся |
абна́дзіцеся |
| 3-я ас. |
абна́дзіцца |
абна́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абна́дзіўся |
абна́дзіліся |
| ж. |
абна́дзілася |
| н. |
абна́дзілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абна́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абна́дзіцца сов., разг. пова́диться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абна́дзіцца ’прызвычаіцца да нечага павабнага’ (КЭС). Гл. надзіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)