абмя́клы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць; зрабіўся вялым, расслабленым.

А. хлеб.

2. перан. Пра чалавека, характар, які стаў больш мяккім.

Суровы гаспадар ад пахвалы зрабіўся абмяклым.

|| наз. абмя́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмя́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмя́клы абмя́клая абмя́клае абмя́клыя
Р. абмя́клага абмя́клай
абмя́клае		 абмя́клага абмя́клых
Д. абмя́кламу абмя́клай абмя́кламу абмя́клым
В. абмя́клы (неадуш.)
абмя́клага (адуш.)		 абмя́клую абмя́клае абмя́клыя (неадуш.)
абмя́клых (адуш.)
Т. абмя́клым абмя́клай
абмя́клаю		 абмя́клым абмя́клымі
М. абмя́клым абмя́клай абмя́клым абмя́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмя́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмя́клы абмя́клая абмя́клае абмя́клыя
Р. абмя́клага абмя́клай
абмя́клае		 абмя́клага абмя́клых
Д. абмя́кламу абмя́клай абмя́кламу абмя́клым
В. абмя́клы (неадуш.)
абмя́клага (адуш.)		 абмя́клую абмя́клае абмя́клыя (неадуш.)
абмя́клых (адуш.)
Т. абмя́клым абмя́клай
абмя́клаю		 абмя́клым абмя́клымі
М. абмя́клым абмя́клай абмя́клым абмя́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмя́клы обмя́кший, обмя́клый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмя́клы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў цвёрдасць, пругкасць. Абмяклы ад вільгаці хлеб.

2. перан. Які стаў вялым, расслабленым. Пілот-механік, знаёмы Алегу, абмяклы, ляжаў на падлозе. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмя́кший абмя́клы, змя́клы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмя́клый разг. абмя́клы, змя́клы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да ваты. Ватная фабрыка. // перан. Такі, як з ваты, абмяклы. Ногі ў мяне адзеравянелі, потым зрабіліся ватнымі, пачалі падкошвацца. Місько.

2. Тое, што і ватовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)