абмо́тванне гл. абматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмо́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абмо́тванне абмо́тванні
Р. абмо́твання абмо́тванняў
Д. абмо́тванню абмо́тванням
В. абмо́тванне абмо́тванні
Т. абмо́тваннем абмо́тваннямі
М. абмо́тванні абмо́тваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́тванне ср. (действие) обмо́тка ж.; обма́тывание;

а. шпу́лек — обмо́тка (обма́тывание) кату́шек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмотваць — абматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым-н. некалькі разоў.

А. шыю шалікам.

|| незак. абмо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмо́тванне, -я, н. і абмо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дакончыць намотванне, абмотванне чаго‑н. Даматаць ніткі ў клубок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обма́тывание абмо́тванне, -ння ср., абкру́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окру́чивание абкру́чванне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср., укру́чванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абвіна́нне, -ння ср.; абмо́тванне, -ння ср.; см. обкру́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмо́тка ж.

1. (действие) абмо́тка, -кі ж., абмо́тванне, -ння ср.;

обмо́тка кату́шек абмо́тка шпу́лек;

2. в др. знач. абмо́тка, -кі ж.;

про́вод без обмо́тки про́вад без абмо́ткі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)