абмо́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́тачны абмо́тачная абмо́тачнае абмо́тачныя
Р. абмо́тачнага абмо́тачнай
абмо́тачнае		 абмо́тачнага абмо́тачных
Д. абмо́тачнаму абмо́тачнай абмо́тачнаму абмо́тачным
В. абмо́тачны (неадуш.)
абмо́тачнага (адуш.)		 абмо́тачную абмо́тачнае абмо́тачныя (неадуш.)
абмо́тачных (адуш.)
Т. абмо́тачным абмо́тачнай
абмо́тачнаю		 абмо́тачным абмо́тачнымі
М. абмо́тачным абмо́тачнай абмо́тачным абмо́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́тачны обмо́точный;

~ная — сту́жка обмо́точная ле́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́тачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абмотвання. Абмотачная стужка. Абмотачны матэрыял. // Звязаны з абмотваннем. Абмотачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. абматаць.

2. Тое, чым абматана што-н. (спец.).

Ізаляцыйная а.

3. звычайна мн. Доўгія палосы матэрыі для абмотвання ног ад чаравікаў да кален.

Салдацкія абмоткі.

|| прым. абмо́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обви́вочный абмо́тачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмо́точный абмо́тачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)