Verbum

анлайнавы слоўнік

абмежава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмежава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. абмежаваць.

2. Тое, што стрымлівае, абмяжоўвае пэўныя дзеянні, ставіць каго-, што-н. у пэўныя рамкі.

А. ў выкарыстанні выбуховых рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмежава́нне ср.

1. ограниче́ние; стесне́ние;

2. обмежёвка ж.;

1, 2 см. абмежава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмежава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмежаваць, абмежавацца.

2. Тое, што стрымлівае, ставіць каго‑, што‑н. у пэўныя рамкі. Яшчэ было многа усялякіх абмежаванняў, правіл, якія нельга было парушаць. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́ць, -мяжу́ю, -мяжу́еш, -мяжу́е; -мяжу́й; -межава́ны; зак., каго-што.

Паставіць у пэўныя рамкі, межы; звузіць чыю-н. сферу дзейнасці.

А. дакладчыка рэгламентам.

А. права ўвозу.

|| незак. абмяжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмежава́льны, -ая, -ае.

Які прадугледжвае абмежаванне; накіраваны на абмежаванне.

Абмежавальныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уці́ск, -у, м.

1. гл. уціскаць².

2. Грубае абмежаванне ў правах; прыгнёт.

Сацыяльны ў.

Каланіяльны ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмежава́льны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на абмежаванне; які прадугледжвае абмежаванне. Абмежавальныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмежева́ние абмежава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмежёвка ж. абмежава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)