абмахну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмахну́ абмахнё́м
2-я ас. абмахне́ш абмахняце́
3-я ас. абмахне́ абмахну́ць
Прошлы час
м. абмахну́ў абмахну́лі
ж. абмахну́ла
н. абмахну́ла
Загадны лад
2-я ас. абмахні́ абмахні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абмахну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Махаючы чым-н., абдаць струменем паветра (звычайна для ахаладжэння).

2. Ачысціць, змахнуць што-н., махнуўшы чым-н., скінуць.

А. пыл з паліцы.

А. стол.

|| незак. абма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абмахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; незак. абма́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмахну́ць сов.

1. (махнув, обдать струёй воздуха) обмахну́ть, опахну́ть;

2. (удалить, очистить, махнув) обмахну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Аднакр. да абмахваць (у 1 знач.).

2. Хуткім лёгкім узмахам ачысціць што‑н. ад чаго‑н. (пылу, снегу і пад.). Абмахнуць стол. // Хутка, лёгка правёўшы рукою па чым‑н., скінуць што‑н. І бацька жылістай рукой Слязінкі абмахнуць стараўся. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмахну́ть сов. абмахну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Амахну́ць ’хутка падмануць’ (Нас.), амахнуцца ’хутка памыліцца’ (Нас.). Гл. абмахнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абма́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Махаючы чым‑н., абдаваць паветрам (звычайна для ахаладжэння). Абмахваць твар.

2. Незак. да абмахнуць (у 2 знач.). // Махаючы чым‑н., адганяць мух, камароў і пад. Абмахваць галінкай аваднёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опахну́ть сов.

1. (обдать струёй чего-л.) абве́яць;

2. (махнув чем-л., создать движение воздуха) прост. абмахну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абма́х, абмашка ’памылка’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Бяльк., Юрч., Касп., Яўс.), абмахівацца ’памыляцца’ (Нас.), абмахнуцца ’памыліцца’ (Бяльк.). Параўн. абмахаць, абмахнуць ’аббегчы, хутка абысці’ (Нас., Бяльк.). Параўн. рус. промах, а з словаўтваральна-семантычнага боку бел. абвіхнуцца ’памыліцца’ (гл.). Магчыма, створана на аснове апошняй формы кантамінацыйным шляхам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)