абману́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Памыліцца, ашукацца; расчаравацца ў кім-, чым-н.

А. ў спадзяваннях.

|| незак. абма́нвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абману́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абману́ся абманё́мся
2-я ас. абмане́шся абманяце́ся
3-я ас. абмане́цца абману́цца
Прошлы час
м. абману́ўся абману́ліся
ж. абману́лася
н. абману́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час абману́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абману́цца сов., см. падману́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абману́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Памыліцца, ашукацца. // Адчуць расчараванне ў кім‑, чым‑н. (у таварышу, надзеях, спадзяваннях і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́нвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмануцца.

2. Зал. да абманваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)