абмало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абмало́тны |
абмало́тная |
абмало́тнае |
абмало́тныя |
| Р. |
абмало́тнага |
абмало́тнай
абмало́тнае |
абмало́тнага |
абмало́тных |
| Д. |
абмало́тнаму |
абмало́тнай |
абмало́тнаму |
абмало́тным |
| В. |
абмало́тны (неадуш.)
абмало́тнага (адуш.) |
абмало́тную |
абмало́тнае |
абмало́тныя (неадуш.)
абмало́тных (адуш.) |
| Т. |
абмало́тным |
абмало́тнай
абмало́тнаю |
абмало́тным |
абмало́тнымі |
| М. |
абмало́тным |
абмало́тнай |
абмало́тным |
абмало́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмало́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да абмалоту. Абмалотны пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.
Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы.
А. жыта.
|| незак. абмало́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абмало́чванне, -я, н. і абмало́т, -у, М -ло́це, м.
|| прым. абмало́тны, -ая, -ае.
А. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обмоло́точный абмало́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)