абма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., каго-што.

1. Пакрыць, намазаць якім-н. рэчывам.

А. сцены глінай.

2. Забрудзіць, запэцкаць.

А. рукі фарбай.

|| незак. абма́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абма́зацца, -ма́жуся, -ма́жашся, -ма́жацца; -ма́жся; незак. абма́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1 знач.) і абма́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абма́заць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абма́жу абма́жам
2-я ас. абма́жаш абма́жаце
3-я ас. абма́жа абма́жуць
Прошлы час
м. абма́заў абма́залі
ж. абма́зала
н. абма́зала
Загадны лад
2-я ас. абма́ж абма́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абма́заўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абма́заць сов., в разн. знач. обма́зать;

а. сцяну́ глі́най — обма́зать сте́ну гли́ной;

а. ру́кі — обма́зать ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абма́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., каго-што.

Пакрыць, намазаць паверхню якім‑н. рэчывам. Абмазаць сцены. // Забрудзіць, запэцкаць. Абмазаць твар сажай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абквэ́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Абмазаць што-н. чым-н., забрудзіць.

А. вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обма́зать сов.

1. (покрыть слоем чего-л.) абма́заць, мног. паабма́зваць;

2. (запачкать) разг. абма́заць, мног. паабма́зваць, запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абма́заны в разн. знач. обма́занный; см. абма́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абма́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. абмазаць.

2. Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што-н.

А. на сцяне высахла і патрэскалася.

|| прым. абма́зачны, -ая, -ае.

А. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)