аблята́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аблята́нне
Р. аблята́ння
Д. аблята́нню
В. аблята́нне
Т. аблята́ннем
М. аблята́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. аблятаць ​2 — абляцець (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)