абляпі́хавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абляпі́хавы абляпі́хавая абляпі́хавае абляпі́хавыя
Р. абляпі́хавага абляпі́хавай
абляпі́хавае
абляпі́хавага абляпі́хавых
Д. абляпі́хаваму абляпі́хавай абляпі́хаваму абляпі́хавым
В. абляпі́хавы (неадуш.)
абляпі́хавага (адуш.)
абляпі́хавую абляпі́хавае абляпі́хавыя (неадуш.)
абляпі́хавых (адуш.)
Т. абляпі́хавым абляпі́хавай
абляпі́хаваю
абляпі́хавым абляпі́хавымі
М. абляпі́хавым абляпі́хавай абляпі́хавым абляпі́хавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абляпі́хавы облепи́ховый;

а. але́й — облепи́ховое ма́сло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абляпі́хавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, прыгатаваны з абляпіхі. Абляпіхавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляпі́ха, -і, ДМ -ляпісе, ж.

Высокая калючая кустовая расліна з ядомымі кіславатымі ягадамі, а таксама самі ягады.

Варэнне з абляпіхі.

|| прым. абляпі́хавы, -ая, -ае.

А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облепи́ховый абляпі́хавы;

облепи́ховое ма́сло абляпі́хавы але́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)