аблямо́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблямо́вачны |
аблямо́вачная |
аблямо́вачнае |
аблямо́вачныя |
| Р. |
аблямо́вачнага |
аблямо́вачнай
аблямо́вачнае |
аблямо́вачнага |
аблямо́вачных |
| Д. |
аблямо́вачнаму |
аблямо́вачнай |
аблямо́вачнаму |
аблямо́вачным |
| В. |
аблямо́вачны (неадуш.)
аблямо́вачнага (адуш.) |
аблямо́вачную |
аблямо́вачнае |
аблямо́вачныя (неадуш.)
аблямо́вачных (адуш.) |
| Т. |
аблямо́вачным |
аблямо́вачнай
аблямо́вачнаю |
аблямо́вачным |
аблямо́вачнымі |
| М. |
аблямо́вачным |
аблямо́вачнай |
аблямо́вачным |
аблямо́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аблямо́вачны обши́вочный, каёмочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблямо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для аблямоўкі (у 1 знач.). Аблямовачны матэрыял. // Звязаны з аблямоўкай (у 1 знач.). Аблямовачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж.
1. гл. аблямаваць.
2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акаймоўвае па краях што-н.
Рукавы з футравай аблямоўкай.
|| прым. аблямо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каёмочный шля́чкавы; аблямо́вачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обши́вочный (служащий для обшивки) спец.
1. абшы́вачны; аблямо́вачны; см. обшива́ть 1;
2. ашалёвачны, шалёвачны; абіўны́; см. обшива́ть 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)