аблы́тацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблы́таюся аблы́таемся
2-я ас. аблы́таешся аблы́таецеся
3-я ас. аблы́таецца аблы́таюцца
Прошлы час
м. аблы́таўся аблы́таліся
ж. аблы́талася
н. аблы́талася
Загадны лад
2-я ас. аблы́тайся аблы́тайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час аблы́таўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблы́тацца сов. опу́таться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблы́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Апавіць, абматаць сябе чым‑н. Аблытацца рамянямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблытваць — аблытаць, аблытвацца — аблытацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблы́твацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблытацца.

2. Зал. да аблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аблы́таць ’апутаць’ (КТС), аблытацца ’звязацца, пасябравацца’ (КЭС). Гл. блытаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)