аблы́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аблы́таны аблы́таная аблы́танае аблы́таныя
Р. аблы́танага аблы́танай
аблы́танае		 аблы́танага аблы́таных
Д. аблы́танаму аблы́танай аблы́танаму аблы́таным
В. аблы́таны (неадуш.)
аблы́танага (адуш.)		 аблы́таную аблы́танае аблы́таныя (неадуш.)
аблы́таных (адуш.)
Т. аблы́таным аблы́танай
аблы́танаю		 аблы́таным аблы́танымі
М. аблы́таным аблы́танай аблы́таным аблы́таных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблы́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аблы́таны аблы́таная аблы́танае аблы́таныя
Р. аблы́танага аблы́танай
аблы́танае		 аблы́танага аблы́таных
Д. аблы́танаму аблы́танай аблы́танаму аблы́таным
В. аблы́таны (неадуш.)
аблы́танага (адуш.)		 аблы́таную аблы́танае аблы́таныя (неадуш.)
аблы́таных (адуш.)
Т. аблы́таным аблы́танай
аблы́танаю		 аблы́таным аблы́танымі
М. аблы́таным аблы́танай аблы́таным аблы́таных

Кароткая форма: аблы́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблы́таны прям., перен. опу́танный; см. аблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблы́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опу́танный

1. аблы́таны;

2. аблы́таны; ашука́ны; см. опу́тать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)