аблу́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблу́пліваю аблу́пліваем
2-я ас. аблу́пліваеш аблу́пліваеце
3-я ас. аблу́плівае аблу́пліваюць
Прошлы час
м. аблу́пліваў аблу́плівалі
ж. аблу́плівала
н. аблу́плівала
Загадны лад
2-я ас. аблу́плівай аблу́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблу́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблу́пліваць несов. облу́пливать; обдира́ть; см. аблупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблупіцца.

2. Зал. да аблупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́пліванне ср. облу́пливание; обдира́ние; см. аблу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблу́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблупліваць — аблупіць і аблуплівацца — аблупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́плівацца несов., возвр., страд. облу́пливаться; обдира́ться; см. аблупі́цца, аблу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облу́пливать несов., прост.

1. аблу́пліваць, абдзіра́ць;

2. перен. (обирать кого-л.) абіра́ць, абдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обдира́ть несов.

1. (снимать кору, оболочку, кожу — со всех сторон) абдзіра́ць, аблу́пліваць; (снимать, удалять, сдирая) здзіра́ць, лупі́ць;

обдира́ть кору́ с де́рева здзіра́ць кару́ з дрэ́ва;

2. (очищать зерно) шатрава́ць;

3. (обирать, грабить) разг. абдзіра́ць; см. ободра́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)