абло́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абло́мачны абло́мачная абло́мачнае абло́мачныя
Р. абло́мачнага абло́мачнай
абло́мачнае		 абло́мачнага абло́мачных
Д. абло́мачнаму абло́мачнай абло́мачнаму абло́мачным
В. абло́мачны
абло́мачнага		 абло́мачную абло́мачнае абло́мачныя
Т. абло́мачным абло́мачнай
абло́мачнаю		 абло́мачным абло́мачнымі
М. абло́мачным абло́мачнай абло́мачным абло́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абло́мачны геол. обло́мочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Абламаны, адбіты кавалак чаго-н.

А. граніту.

А. цаглянай сцяны.

2. перан. Тое, што засталося з ранейшых часоў, мінулага перыяду.

Абломкі старога свету.

|| прым. абло́мачны, -ая, -ае (спец.).

Абломачныя горныя пароды (пароды, якія складаюцца з абломкаў больш старажытных горных парод).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мкавы, см. абло́мачны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обло́мочный абло́мкавы, абло́мачны;

обло́мочные го́рные поро́ды абло́мкавыя го́рныя паро́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)